ابراز عشق واقعی

یك روز آموزگار از دانش آموزانی كه در كلاس بودند پرسید آیا می توانید راهی غیر تكراری برای ابراز عشق ، بیان كنید؟

برخی از دانش آموزان گفتند با بخشیدن عشقشان را معنا می كنند.

برخی �دادن گل و هدیه� و �حرف های دلنشین �   را راه بیان عشق عنوان كردند. شماری دیگر هم گفتند �با هم بودن   در تحمل رنجها و لذت بردن از خوشبختی� را راه بیان عشق می دانند . 
در آن بین ، پسری برخاست و پیش از این كه شیوه دلخواه خود را برای ابراز عشق بیان كند

داستان كوتاهی تعریف كرد

یك روز زن و شوهر جوانی كه هر دو زیست شناس بودند

 طبق معمول برای تحقیق به جنگل رفتند. آنان وقتی به بالای تپّه رسیدند درجا میخكوب شدند . 
یك قلاده ببر بزرگ، جلوی زن و شوهر ایستاده و به آنان خیره شده بود.

شوهر، تفنگ شكاری به همراه نداشت و دیگر راهی برای فرار نبود. 
رنگ صورت زن و شوهر پریده بود و در مقابل ببر، جرات كوچك ترین حركتی نداشتند .

ببر، آرام به طرف آنان حركت كرد. همان لحظه، مرد زیست شناس فریادزنان فرار كرد و همسرش را تنها گذاشت.

بلافاصله ببر به سمت شوهر دوید و چند دقیقه بعد ضجه های مرد جوان به گوش زن رسید. ببر رفت و زن زنده ماند . 
داستان به اینجا كه رسید دانش آموزان شروع كردند به محكوم كردن آن مرد. 
راوی اما پرسید : آیا می دانید آن مرد در لحظه های آخر زندگی اش چه فریاد می زد؟ 
بچه ها حدس زدند حتما از همسرش معذرت خواسته كه او را تنها گذاشته است ! 
راوی جواب داد: نه، آخرین حرف مرد این بود كه �عزیزم ، تو بهترین مونسم بودی.

از پسرمان خوب مواظبت كن و به او بگو پدرت همیشه عاشقت بود. �� 
قطره های بلورین اشك، صورت راوی را خیس كرده بود كه ادامه داد: همه زیست شناسان می دانند

ببر فقط به كسی حمله می كند كه حركتی انجام می دهد و یا فرار می كند. پدر من در آن لحظه وحشتناك ،

با فدا كردن جانش پیش مرگ مادرم شد و او را نجات داد.

این صادقانه ترین و بی ریاترین ترین راه پدرم برای بیان عشق خود به مادرم و من بود...